غرض از فناوری های تزریق پلاستیک دوباره و پوسته گیری اینسرتی، اسکنر سه بعدی ساختوساز قطعه بغرنج ای میباشد که اجزای آن به نوعی به هم متصل میشوند. درصورتیکه این دو ماده به همدیگر چسبندگی مورد نیاز را نداشته باشند و به راحتی از یکدیگر غیروابسته شوند آرم دهنده این میباشد که پروسه تزریق پلاستیک دوباره توفیق آمیز نبوده میباشد. دو طرز مهم برای لینک ماده بستر و ماده تزریق پلاستیک دوباره وجود دارااست.
یکیاز منش ها لینک و پیوند شیمیایی میباشد که مشمول اتصال و چسبیدن ماده ثانوی با ماده بستر به یکدیگر میباشد. لینک و پیوند شیمیایی صرفا در شکل سازش شیمیایی این دو ماده قابلیت پذیر میباشد، مانند TPU (لاستیک) روی ABS (پلاستیک محکم و مشقت بار)، البته آزادی در پیاده سازی متعددی را آماده می نماید.
سازش و لینک مواد در مراحل تزریق پلاستیک دوباره و پوسته گیری اینسرتی
چنانچه ماده بستر و ماده ثانوی از حیث شیمیایی سازگار نباشند، این مواد تنها در شکل پیاده سازی یک اتصال مکانیکی برای قطعه به وسیله مهندس قابل لینک و پیوند میباشند. یکی طریق های مرسوم اتصال مکانیکی ساختوساز زاویه منفی یا این که ترک مخروطی معکوس در قطعه بستر است یا این که میتوانید پیاده سازی را به طوری انجاد دهید که قطعه بسته درون قطعه تزریق گردیده ثانوی به تله مکانیکی بیفتد. وقتی که ماده ثانوی در حوالی و پایین زاویه منفی جریان مییابد، در مکان خویش گیر کرده و نمی تواند از بستر جداگانه خواهد شد.
در واقع، اتصالات مکانیکی از جنبه های اختصاصی پیاده سازی تزریق پلاستیک دوباره و پوسته گیری اینسرتی میباشند. استحصال به یک اتصال به طور کاملً سفت و بهم پیوسته فی مابین این دو جز اکثر وقت ها با به کار گیری از مونتاژ دستی غیر ممکن میباشد.